"دیدبان":به گزارش "ندای انقلاب"، پایگاه خبری
«پانورما الشرق الاوسط» در مقالهای تحت عنوان واهمهها و بیم و هراسهای
اروپا از به قدرت رسیدن اسلام سیاسی به قلم «صالح بكر الطيار»، رئيس
اندیشکده عربي – اروپایی، به بررسی بیم و هراس غرب از به قدرت رسیدن
«اسلام سیاسی» در کشورهای عربی میپردازد که شاهد انقلابهای عربی
بودهاند.
الطیار در اینباره مینویسد: کشورهای غربی نمیتوانند،
بیم و هراس خود از به قدرت رسیدن «اسلام سیاسی» در کشورهای عربی را پنهان
کنند. به همین دلیل با نگرانی تغییر و تحولات داخلی جاری در مصر و اختلاف
نظر آشکار «محمد مرسی»، رئیس جمهوری مصر و یاران و هوادارانش از یکسو و
نیروهای کنونی تاتثرگذار در عرصه سیاسی مصر از جمله جریانهای لیبرال و
سکولار از سوی دیگر را دنبال میکنند.
این تغییر و تحولات در کشور
مصر تنها کمتر از یک ماه پس از امضای قرارداد همکاریهای منطقهای مصر و
اتحادیه اروپا و اعلام حمایت اقتصادی و مالی و سیاسی کشورهای غربی از مصر و
ارائه کمکهای مالی به این کشور از طریق صندوق بین المللی پول و بانک
جهانی صورت میگیرد، در حالیکه هم اکنون و در این مرحله بیش از هر زمان
دیگری نیازمند این کمکهاست.
اتحادیه اروپا با این اقدام تلاش
داشت، اینگونه خود را به عرصه بین المللی نشان دهد که با وجود اختلاف نظر و
دیدگاه با مصری که اخوان المسلمین بر ان حاکم است، تجربه جدیدی را در
تعامل با نظامهای جدید عربی ارائه دهد که شاهد انقلابهای عربی بودند.
اما
چالشهایی که در مصر وجود دارد و اوضاع پیچیدهای که به دنبال تغییر و
تحولات داخلی جاری در این کشور روی داد، اتحادیه اروپا را در موضع بسیار
حساس و سختی قرار داد.
به همین دلیل بسیاری بر این باورند، به
موازات درگیریها و اختلافاتی که در مصر در جریان است، اختلاف نظرهایی هم
در بروکسل میان موسسات و نهادهای اتحادیه اروپا از یک سو با کشورهای عضو از
سوی دیگر برای تعیین موضع خویش در قبال حوادث جاری در مصر و نحوه تعامل با
دولت مصر به چشم میخورد.
«کاترین اشتون»، کمیساریای عالی سیاست
خارجی اتحادیه اروپا و دایره امور خارجی این اتحادیه در قبال حوادث جاری در
مصر به نوعی پرهیز و خویشتنداری آشکار را در پیش گرفت، اما نیروهای دیگری
هستد که از اتحادیه اروپا خواهان اتخاذ سیاستهای شدیدتر و قاطعانهتری
هستند.
در این میان «المار بروک»، رئیس کمیته امور خارجی پارلمان
اروپا اولین کسی بود که مصر را به شکلی مستقیم به باد انتقاد گرفت و تهدید
کرد، در صورتی که مرسی همچنان به سیاستهای خود در محدودیت قدرت قضایی این
کشور ادامه دهد، اتحادیه اروپا کمکهای خود را از مصر قطع خواهد کرد.
بروک
یادآوری کرد که اتحادیه اروپا پس از بهار عربی کمکهایی مازادی را به مصر
در حوزههای اقتصادی و ساختارهای زیربنایی و ساخت و بنای مجدد موسسات و
نهادهای دولتی ارائه داد و گفت که ما اروپاییها میدانیم که پیش از بهار
عربی در برخورد با نظامهای عربی اشتباه کردیم. هم اکنون نیز باید بدانیم
که ثبات و استقرار بدون آزادی، ثبات و استقراری مستمر و دائمی نیست.
اما
سخنان بروک به اینجا ختم نشد، بلکه وی نتوانست نگرانی خود از هدف مرسی جهت
تاسیس دولتی اسلامی و بنیادگرا در مصر پنهان کند. در همین راستا «گی فور
هفستاد»، رئیس جناح لیبرالیستهای پارلمان اتحادیه اروپا نیز در سخنانی از
نظام محمد مرسی به شدت انتقادات کرد.
پس از موضعگیری جناح
لیبرالهای اتحادیه اروپا در قبال بحران مصر به نظر میرسد که اختلاف نظر
برسر مصر در پارلمان اتحادیه اروپا وارد فاز جدیدی شده است.
دلیل
این مدعا را باید در اظهارات «مارتین شولتز»، رئیس آلمانی اتحادیه اروپا
ملاحظه کرد که از اتحادیه اروپا خواست فشارهای خود بر محمد مرسی را افزایش
دهند، تا وی و جماعتش تا این اندازه بر به دست داشتن قدرت پافشاری و اصرار
نکند.
شولتز گفت: اتحادیه اروپا باید مواضع روشن و شفاف و به دور
از هرگونه شک و تردید در قبال مصر اتخاذ و به این کشور تاکید کند که همکاری
یا رابطه سیاسی و اقتصادی این اتحادیه با قاهره منوط به حاکمیت دمکراسی
کثرتگرا در این کشور است.
وی در ادامه گفت که فشار اقتصادی تنها
زبانی است که «چنین نظامی» میتواند دریابد و اتحادیه اروپا نمیتواند با
جماعت اخوان المسلمین در تلاش برای به دست گرفتن قدرت در مصر همراهی کند و
هم اکنون به نظر ما اخوانیها که مرسی منتسب به آن است، تلاش دارند، از
احساسات مذهبی و دینی مردم مصر برای تحقق اهداف سیاسی خود بهرهبرداری
کنند.
اینگونه به نظر میرسد که این افراطگرایی اروپایی از چندین عامل نشات میگیرد که مهمترین آنها را میتوان در موارد زیر ملاحظه کرد:
-
تلاش برای رساندن پیام آشکار و شفاف به کشورهایی مانند تونس که بسان مصر
شاهد تحرکات سیاسی عمیق و گستردهای است و اتحادیه اروپا در آنجا نیز بیم
دارد، مبادا قدرت در دست اسلامگرایان قبضه شود و این جدای از اوضاع و شرایط
متشنج اجتماعی و فشارهای سیاسی و اختلافاتی است که هم اکنون بین دولت تونس
و دستگاه ریاست جمهوری به چشم میخورد.
- شماری از کشورهای
اروپایی از جمله آلمان خواهان حصول اطمینان از کمکهای اروپایی ارائه شده
به کشورهای عربی است که تنها جریانهای تندرو از آن استفاده میکنند و از
این بیم دارند، این جریانهای تندرو از این کمکها در راه خدمت به مواضع
اروپایی و منافع این کشورها در خاورمیانه استفاده نکنند و این موضوعی است
که در رای دادن به عضویت فلسطین به عنوان عضو ناظر در مجمع عمومی سازمان
ملل در ۲۹ نوامبر گذشته به خوبی آشکار و عیان گردید.
بسیاری از
تحلیلگران بر این باورند که محمد مرسی حتی بر برخورد تند با مخالفان خود
تاکید کند، با این حال امتیازاتی را به طرف اروپایی ارائه دهد که اوضاع بد
اقتصادی مهمترین دلیل این امتیاز دهی به شمار خواهد آمد.
اما در
این بین بیم و هراسهای جدی در بروکسل وجود دارد که مبادا این موضعگیری
اتحادیه اروپا اینگونه به دولت مصر القا کند که غرب به حمایت از معارضان
مصری برخاسته و این ممکن است، پای اتحادیه اروپا را به بحران داخلی مصر باز
کند.